Z powodu wzmożonej ilości spamu, konta na stan obecny nie są tworzone automatycznie. Wnioski o konta użytkowników są akceptowane przez administrację. W celu stworzenia konta, prosimy kierować się na tą stronę. W biografii wpiszcie cokolwiek, co potwierdzi, że nie jesteście botem. Prosimy też o zajrzenie na nasz kanał na Discordzie.

Curiosities of Lotus Asia/Rozdział 02

Z Touhou Wiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Strony 12-17
< Rodział 1   Curiosities of Lotus Asia   Rozdział 3 >
Curiosities of lotus asia ch01 05.jpg
Curiosities of lotus asia ch01 06.jpg

幻想郷の巫女、霊夢の持っていた三冊の本。蒐集心を刺激された香霖堂の主人・霖之助は、それを言葉巧みに手に入れようとする。そこへ、元の持ち主である妖怪がやってきて――。第一話「幻想郷の巫女と十五冊の魅力」、その後編!

Trzy książki, które posiadała kapłanka z Gensokyo, Reimu, pobudzają kolekcjonerską duszę Rinnosuke, więc postanawia on zdobyć je, targując się. W tym momencie wraca posiadacz książek i... Druga połowa rozdziału pierwszego, „Kapłanka z Gensokyo i piętnaście fascynujących książek”, rozpoczyna się!

幻想郷の巫女と十五冊の魅力 後編

Kapłanka z Gensokyo i piętnaście fascynujących książek — część 2

「お待たせ。もー、この服ちょっと大き過ぎよ。歩きづらいじゃないの」

„Już jestem. Jeju, te ciuchy są zdecydowanie za duże. Ciężko w tym chodzić”.

 霊夢は戻って来るなり不満を言い放った。まぁ僕の服だから仕様がないだろう。霊夢とはかなりの身長差が有る、というか勝手に僕の服を着てるのだが。

Reimu wyraziła swoje niezadowolenie, gdy tylko wróciła. Cóż, ubrania były w końcu moje, więc nie mogło być inaczej. Jest znacząca różnica rozmiarów między nami, ale to ona wzięła moje ciuchy.

「あれ? 魔理沙じゃない。何でこんな所に居るの?」

„Och? Marisa. Co robisz w takim miejscu?”

「それはこっちの台詞だぜ。私は、何か新しい物が入荷してないか見に来ただけだ。まっとうな客だぜ」

„To moja kwestia. Przyszłam tylko sprawdzić czy jest coś nowego na sprzedaż, jak dobry klient”.

「霊夢。僕の店を指して[1]『こんな』所ってのはないんじゃないか?」

„Reimu, możesz nie nazywać mojego domu »takim miejscem«?”

「いつ来ても客が居た事なんか無いじゃない。場所も悪いのよ」

„Kiedykolwiek nie przyjdę, nigdy nie widzę żadnych klientów. Lokalizacja też jest beznadziejna”.

 客と言ったはずだぜ、魔理沙はそう言いながら僕が読んでいた本を読み始めた。霊夢は勝手に戸棚から急須(きゅうす)を出してお茶を淹れ[2]始めている。いつも通り勝手な奴らだ。客でもないし。

Zacząłem czytać książkę, którą wcześniej się zajmowałem, gdy Marisa odparowała: „Myślałam, że mówiłam, że jestem klientem”. Reimu podeszła do jednej z szafek, wyjęła czajnik i zaczęła robić sobie herbatę, jakby była u siebie. Jak zwykle robiły co im się podoba. Nie są nawet klientami.

 僕は霊夢の本を横目に見つつ、この本を僕の物にする為には本の存在に気付いていない振りを見せなければいけない、と考えていた。

Patrząc na książki Hakurei, pomyślałem, że przede wszystkim muszę udawać, że nie zwróciłem na nie większej uwagi, aby je zdobyć.

「ともかく服の仕立て直しは引き受けてやろう。だがな、ただじゃない事くらいは判っているよな?」

„Jakkolwiek, przyjmuję twoje zamówienie, aby naprawić ci ubrania. Ale wiesz, że nic za darmo, prawda?”

 霊夢は振り向きもせず「どうして?」と言った。

Wciąż stojąc do mnie tyłem zapytała: „Dlaczego?”.

「どうして? だぁ? (あきな)いというものはそれ相応の代価を払う事で成り立っているんだよ」

„Dlaczego? Żartujesz sobie? Biznes, widzisz, wymaga, aby klienci płacili odpowiednią kwotę za usługi”.

「そのくらい知ってるわよ。ちゃんと普通に買い物する時はお金を払っているわ。うちの神社だって願い事を叶える代価にお賽銭(さいせん)(もら)っているし」

„To wiem. Płacę zwyczajnym sprzedawcom, kiedy coś kupuję. Tak samo jest z moją świątynią. Życzenia są spełniane w zamian za donacje”.

「うちの店は普通ではないとでも?」

„Więc mówisz, że nie jestem jednym z »normalnych sprzedawców«?”.

「霖之助さんはお金なんかに興味無いでしょ?」

„Nie obchodzą pana pieniądze, prawda?”

「いつそんな事言ったんだよ。勝手に決め付けるな」

„Kiedy niby to powiedziałem? Nie decyduj o takich rzeczach sama”.

「いつもお金なんて取らないじゃない」

„Cóż, nigdy nie bierzesz pieniędzy”.

「何言ってるんだよ。今まで受けてきた仕事も持っていった商品も、全部ツケだぞ」

„O czym ty mówisz? Twoje zamówienia i wszystko co stąd wyniosłaś jest doliczone do twojej zapłaty”.

 霊夢は湯飲みにお茶を注ぎながら、「だって、私はお金を持ち歩いていないわ。家に帰っても無いけど」

Kiedy dolała sobie herbaty, odpowiedziała: „To dlatego, że nigdy nie mam przy sobie pieniędzy. Nawet w domu ich nie mam”.

「誰も賽銭(さいせん)入れないもんな。君の神社で祈っても願い事は(かな)わないんだろう?」

„Nikt nie daje datków, co? Modlenie się w twojej świątyni nic nie daje”.

「あ、急にそういう事言い始めたって事は、霖之助さんの目当てはこの本でしょう?」

„Ach, rozumiem. Mówisz to wszystko, bo jesteś zainteresowany tymi książkami, prawda?”

 霊夢は湯飲みを置いて僕の隣に座り、もうすぐ僕の物になる予定の本を手繰(たぐ)り寄せた。

Reimu odłożyła kubek, usiadła obok mnie i zaczęła bawić się książkami, które niedługo powinny być moje”.

「……霊夢のツケは、そんな本程度で払える様な値段じゃないよ」

„...Reimu, te książki nie wystarczą na pokrycie twoich długów”.

「この本はね、私が退治した妖怪が大事そうに持っていたから持って来たの。きっと価値は有るわ」

„Wiesz, te książki wydawały się bardzo ważne dla youkai, którego pokonałam. Na pewno są coś warte”.

 魔理沙がこっちを見て『言った通りだろ?』って顔をしたので、腹の内では笑いそうだったがそこは(こら)えて、

Marisa patrzyła na mnie z miną „A nie mówiłam” i przez to prawie się roześmiałem, ale udało mi się powstrzymać.

「どれどれ見せてみな。……うーむ、なるほど。作りは良いんだが割と新しい物だな、こういう物は古い方が価値有るんだよ。やはり大したもんでもないな。『妖怪にとって珍しい物』だったので持っていただけだろう」

„Cóż, pozwól mi spojrzeć. ...Hm, tak. Są dobrze wykonane, ale wyglądają na nowe. Jeśli chodzi o tego typu rzeczy, starsze są bardziej wartościowe. Nie są niczym specjalnym. Prawdopodobnie youkai nie widział po prostu za często czegoś takiego, więc je wziął”.

「じゃぁ、その本と今までのツケ、交換で良いわね」霊夢はニヤリとしていた。

„Więc te książki w zamian za cały mój dług to dobry układ” powiedziała z uśmieszkiem.

 彼女は人の話を聞かないし物の価値という概念も持っていない。恐らく彼女にとってはお金の価値も紙や金属以外の何物でもないのだろう。だが、僕が欲しがっている事はやんわり伝わった筈だ。何しろ……。

Nigdy nikogo nie słucha i nie rozumie, że wszystko ma swoją cenę. Dla niej pieniądze są tylko papierkiem lub metalem. Jednak musiała sobie uświadomić, że chciałem tych książek. Ostatecznie...

「仕様がないな。その三冊は貰ってやるよ」

„Dobrze. Odkupię od ciebie te książki”

「あれ? 三冊全部?」

„Co? Wszystkie trzy?”

「一つは服の仕立て直し代、一つは今着ているその服の貸し代、そしてもう一つは……」

„Jedna za naprawę ubrań. Jedna za wypożyczenie ubrań, które masz teraz na sobie. A ostatnia..”.

「あー、ちょっと待って、今までのツケ全部とじゃないの?」

„Ach, sekundka, a co z długiem?”

「おいおい、ツケって幾ら有ると思ってるんだい。とてもじゃないけどそんな本程度じゃ全部は払えないよ」

„Hej, myślisz, że ile jesteś mi winna? Nie aż tak wiele, ale nie pokryjesz tego samymi książkami”.

 それは本当だ。霊夢は店の物を持って行く、服や道具作成の依頼もする。お祓い棒も僕が用意した物だ。

To prawda. Reimu zabiera ze sklepu rzeczy i zamawia ubrania oraz narzędzia. Zrobiłem nawet jej haraigushi[3].

「仕様がないわね。残りはツケのままでいいわ」

„Chyba nie mam wyboru. Dobra, to co jest ci należne, zostanie tutaj”.

 窓の外を見た。そうだった。今朝から嫌な予感がしていたのだ。

Spojrzałem przez okno. Racja, miałem złe przeczucia już od rana.

「ちなみに最後の一つは――、『扉の修繕(しゅうぜん)代』だ!」

„Nawiasem mówiąc, ostatnia jest opłatą za naprawę drzwi!”

 ――ドンドンバン

Puk, puk, łup.

 店の扉が強く叩かれ悲鳴を上げていて今にも取れそうだ。本一冊では割が合わなかったかも知れないな……。

Odgłos walenia w drzwi narastał. Jedna książka może nie być warta zachodu.

「さっきの赤いの、居るのは判っているわ! ヒトの本勝手に持ってったでしょう!」

„Wiem, że ta czerwona jest tutaj! Zabrała moje książki!”

 扉の下にはかんかんに怒った小さな女の子が見える。服がぼろぼろだ、さっき霊夢が退治したと言っていた妖怪だろうか。

Za drzwiami znajdowała się wściekła mała dziewczynka, a w każdym bądź razie na taką wyglądała. Jej ubrania były w okropnym stanie. To ją Reimu musiała zaatakować.

「まったくしつこいわね。私に負けたんだから大人しく森に帰ってればいいのに!」

„Jesteś jak karaluch. Pokonałam cię już, wracaj do lasu jak grzeczny youkai!”

「あれー? 赤くない」

„Ojej, nie jesteś czerwona”.

「今日はブルーなのよ」

„Dzisiaj jestem niebieska”.

「とにかく、私の本返してもらうわ!」

„Oddaj mi moje książki!”

「まぁ返せってもねぇ、既に私の所には無いのよ。(あきら)めなさい」

„Nawet jeśli bym chciała, to już do mnie nie należą, więc odpuść sobie.”.

(ひど)い……それで今は何処(どこ)に有るのよ!」

„Jesteś okropna... Gdzie one są?!”

 すでに僕の物である、もちろん渡す気は無い。だが僕は、荒っぽい事は出来ないたちなのだ。それでよく生きていられるね、と彼女たちは言うが、僕はそれが普通だと思っているし、彼女たちの『何倍』も(なが)く生きている。……僕は霊夢を(にら)み付けた。

Książki były moje, a ja nie miałem zamiaru ich oddawać. Nie mogłem jednak być niemiły. Dziewczyny powiedziały mi, że to niezwykłe, że żyję tak długo, ale ja myślę, że to normalne, żyłem „wiele razy” więcej niż one. ...Spojrzałem ostro na Reimu.

「……ほらっ、魔理沙! あんた暇そうにしてるじゃない」

„...Hej, Marisa! Wyglądasz na znudzoną”.

「あー? 何だ? 自分が()いた種だろうが。一人でやれよ」

„Hm…? Co? Wypij piwo, które sobie nawarzyłaś. Radź se sama”.

「こんな服じゃまともに動けないのよ。大して面倒じゃない相手よ、魔理沙なら。……でも、後ろからの攻撃に気を付けてね」

„Nie jestem w stanie się poruszać w tych ciuchach. Nie walczy za dobrze, więc sobie z nią poradzisz, Marisa. ...Uważaj tylko na ataki od tyłu”.

「復讐の相手を私にやらせようっていうのか。まったく霊夢って奴は……」

„Mówisz, że powinna się wyżyć na mnie? Jeju, Reimu…”

 魔理沙は(つぼ)の上からひょいっと飛び降り、何だか機嫌良さそうな歩行速度で女の子の前に向かった。

Marisa zeskoczyła z wazy i skierowała się w stronę dziewczyny w pozornie dobrym nastroju.

「お代はツケでね」

„Dołóż to do mojego długu”.

 もちろん、霊夢が魔理沙にお金を払っている所など見た事無い。

Oczywiście. Nigdy nie widziałem, żeby Reimu pożyczała pieniądze Marisie.

「出てきたぜ。赤いのはあんたには完敗だそうだ。代わりに親が相手してやるぜ」

„Jestem gotowa. Czerwona się poddała. Mamusia zajmie jej miejsce”.

「……親って何よ。どう見ても親子じゃないでしょ!」

„...Co masz na myśli? To niemożliwe, żebyś była jej mamą!”

「あいつは捨て子だったんだよ」

„Została porzucona”.

 霊夢は再び席に戻りお茶を飲んでいる。

Reimu wróciła na swoje miejsce i zaczęła pić swoją herbatę.

「闘うなら店の外でやってくれ。これ以上破壊されたら君から弁償代を払ってもらうからな」

„Jeśli zamierzasz walczyć, rób to poza sklepem. Jeśli coś zniszczysz, to będziesz płacić”.

「判ってるぜ」と言って魔理沙は強引に妖怪を外に追い出した。

Marisa odpowiedziała: „No, wiem” i wygoniła youkai na zewnątrz.

「それはともかく、香霖、十五冊全部(そろ)って良かったな」

„Jakkolwiek, Kourin, masz szczęście, że będziesz miał wszystkie piętnaście tomów”.

 驚いて魔理沙を見た。僕がさっき思い付いた十五完全説を話した記憶は無い。

Zaskoczony spojrzałem na Marisę. Nie pamiętałem, żebym powiedział coś na temat ilości tomów.

「どうして、全十五冊だと思ったんだい?」

„Dlaczego myślisz, że jest ich piętnaście?”

 魔理沙は持っていた本を投げてよこした。

Marisa rzuciła w moją stronę książką, którą trzymała.

「その本の裏を見てみろよ」

„Spojrzałam na tył”.

 僕は本を裏返して裏表紙をめくった。そこには小さく「全十五巻」と書かれていた。

Odwróciłem książkę i otworzyłem ją ostatniej stronie. Małym druczkiem było napisane: „Wszystkich tomów 15”.

 外は雪が舞っている。扉は早く修理しないと(つら)い。

„Na zewnątrz pada śnieg. Jeśli nie naprawię szybko drzwi, niedługo zrobi się tu nieprzyjemnie”.

「まったく、霊夢が店に来るとろくな事が無い」

„Naprawdę, Reimu. Zawsze gdy tu przychodzisz, dzieje się coś złego”.

「この店自体がろくな事が無いのよ。はい、お茶」

„Ten sklep sam w sobie nie ma w sobie nic dobrego. Proszę, herbata”.

 僕は隣に座って霊夢が淹れたお茶を受け取った。差し出されたお茶は(すご)く良い香りがした。

Usiadłem obok niej i wziąłem swoją herbatę. Miała bardzo przyjemny zapach.

「あ、このお茶。棚の奥に有ったお茶使っただろ」

„Ach, to ta herbata. Mam ją z tyłu półki.”

 てっきり霊夢が買ってきたお茶だと思っていたのだが、

Myślałem, że była to herbata kupiona przez Reimu.

「そのお茶が一番良い香りがしたのよ」

„Te mają najlepszy zapach”.

「一番貴重なお茶だ。特別な時の為に取って置いたのに……」

„To najlepsza herbata. Trzymałem ją na specjalną okazję...”

「あら特別じゃない日なんて有るの?」

„Och, czy kiedykolwiek będzie tu taka?”

 霊夢はすっかりくつろいでいて、機嫌も良さそうだった。外からは楽しそうに笑う魔理沙の声と妖怪の悲鳴が聞こえてくる。

Reimu była kompletnie zrelaksowana i w dobrym nastroju. Z zewnątrz dobiegały nas dźwięki zabawy Marisy i jej śmiech oraz krzyki jej przeciwniczki.

 わりといつもの事である。僕にはとても特別な日とは思えなかった。

To stosunkowo zwykłe. Nie myślę o tym jak o czymś specjalnym.

「霖之助さん、どうせその本売らないんでしょ? 周りの商品もずっと変わっていないし」

„Panie Rinnosuke, nie zamierzasz sprzedać tych książek, prawda? Towary tutaj nie zmieniły się”.

 店の大半はコレクションであり、確かに余り手放したくない。

Większość rzeczy w tym miejscu należała do mojej kolekcji, więc istotnie nie zamierzałem dać sobie ich wziąć tak łatwo.

「いや、すべて売り物だよ」

„Nie, wszystkie są na sprzedaż”.

 ――僕は商売人向きではないのかも知れない。

...Może nie pasuję na biznesmena.

Uwagi

^1 "僕の店指して" w Colorful PUREGIRL.
^2 "入れ" w Colorful PUREGIRL.
^3  Haraigushi: Oczyszczająca różdżka używana przy rytuale harae.
< Rodział 1   Curiosities of Lotus Asia   Rozdział 3 >