Z powodu wzmożonej ilości spamu, konta na stan obecny nie są tworzone automatycznie. Wnioski o konta użytkowników są akceptowane przez administrację. W celu stworzenia konta, prosimy kierować się na tą stronę. W biografii wpiszcie cokolwiek, co potwierdzi, że nie jesteście botem. Prosimy też o zajrzenie na nasz kanał na Discordzie.

Phantasmagoria of Flower View/Fabuła

Z Touhou Wiki
< Phantasmagoria of Flower View
Wersja z dnia 16:26, 25 sie 2013 autorstwa DennouNeko (dyskusja | edycje) (→‎Zakończenia: + Yuuka, Komachi, Eiki)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Ten artykuł opisuje szczegółowo fabułę Phantasmagoria of Flower View.

Prolog

W Gensokyo znów zawitała wiosna, a poza kwitnącymi zazwyczaj kwiatami, zaczęły kwitnąć kwiaty wszystkich pór roku. Bohaterki zdają sobie sprawę z tego, że dzieje się coś dziwnego gdy zauważają grubą warstwę kwiatów przykrywającą niemal całe Gensokyo i wkrótce wyruszają by poznać odpowiedzi, czy to z powodu ciekawości, poczucia obowiązku, czy zwykłej nudy.

Główny wątek

Jedna z bohaterek zaczyna podróż w pobliżu Mglistego Jeziora nieopodal Rezydencji Szkarłatnego Diabła i wkrótce spotyka inne postacie. Walcząc kolejno z każdą z nich wreszcie trafia na osoby, które potrafią odpowiedzieć na parę pytań, Komachi Onozukę oraz Eiki Shiki.

Sceanriusz Reimu

Scenariusz Marisy

Scenariusz Sakui

Scenariusz Youmu

Scenariusze Reisen i Tewi

Scenariusz Cirno

Scenariusz Lyrici

Scenariusz Mystii

Scenariusz Ai

Scenariusz Yuuki

Scenariusz Medicine

Scenariusz Komachi

Scenariusz Eiki

Walka końcowa

Po zakończeniu walk bohaterka dociera do pól Higan, gdzie obecnie znajduje się Komachi. Zdaje się, że Komachi jest tak leniwa, że kwiaty zauważyli w Gensokyo już wszyscy, poza nią. Kwiaty były opętane przez duchy oczekujące na przeprawę przez Higan i choć obowiązkiem Komachi było przewożenie ich tam, była zajęta zaniedbywaniem obowiązków. 60 lat wcześniej (1945, koniec Drugiej Wojny Światowej) miał miejsce podobny incydent z powodu nagłego wzrostu ilości duchów, które należało przewieźć przez Higan. Można zakładać, że Komachi również wtedy się obijała. Liczba 60 jest też liczbą natury. To iloczyn liczb 3, 4 oraz 5: trzech źródeł światła (słońce, księżyc i gwiazdy), czterech pór roku (wiosna, lato, jesień i zima), oraz pięciu żywiołów (drewno, woda, ogień, metal i ziemia).

Po krótkiej walce z nią pojawia się Eiki (sędzia zmarłych i szef Komachi) by skarcić Komachi za to, że się tak obija. Jednak zanim bohaterka mogła odejść, Komachi dostrzegła okazję by skarcić ją za wszelkie wady, jakie zauważa u każdej z bohaterek, co zmienia się w pewnej chwili w walkę danmaku o udowodnienie racji.

Zakończenia

Ostrzeżenie o spoilerach: Poniżej znajdują się szczegóły dotyczące fabuły i/lub zakończeń.

Zakończenie Reimu

Reimu znów sprząta płatki wiśni, rzucając uwagę, że jej ramiona są nieco lżejsze. Później pojawiają się Eiki oraz Komachi i rozmawiają o prawdziwej naturze incydentu (wydarzenie w świecie zewnętrznym), oraz o tym czy Reimu przyznaje się do swoich grzechów. Pada wiele docinek na temat obijania się Reimu i Komachi (głównie Komachi). Ostatnia część wspomina, że dusze wybierają kwiaty na podstawie własnego temperamentu (np. radosne dusze wybierają słoneczniki).

Zakończenie Marisy

Marisa wraca do domu i rozmyśla nad tym, czego się dowiedziała. Stwierdza, że nawiedzone kwiaty nie są ani piękne, ani warte zachodu. Postanawia, że nie będzie się zmuszała do rozwiązywania „incydentu”, a po prostu będzie się dobrze bawić. Następnie Marisa wyrusza do Rezydencji Szkarłatnego Diabła, gdzie deklaruje, że „pożyczy” parę przedmiotów. Rozmawiają na temat przekąsek, oraz że szczerość Marisy była sporym zaskoczeniem. Marisa później prosi o przysmaki, choć otwarcie okrada rezydencję.

Zakończenie Sakui

Sakuya i Remilia rozmawiają na temat kwitnących kwiatów. Remilia jest zaskoczona, że Sakui odpowiada ich widok, i że nie próbuje rozwiązać incydentu, a Sakuya odpowiada, że to naturalne zjawisko. Później przybywa Patchouli z kwiatami i pyta co z nimi zrobić, a Sakuya odpowiada, że powinna trzymać je z dala od stołu. Patchouli opowiada o tym, że choć kwiaty są trujące, to tylko Sakuya powinna się ich obawiać. Zaskakują ich obawy Sakui o truciznę, a ona mówi o możliwościach wykorzystania takich trujących kwiatów, ale zaleca Patchouli wypicie herbaty, która dobrze wpłynie na jej zdrowie. Wspomina później, że próbuje być nieco milsza i w przyszłości chce unikać chłodnych uwag. Kończy się tym, że ma przeczucie, że lepiej wszystko pozostawić Reimu.

Zakończenie Youmu

Youmu sprząta, gdy pojawia się Yuyuko i rozmawiają o wyprawie Youmu na zewnątrz (oraz o tym, że tym razem nie można nic z tym zrobić), oraz oskarżeniach yamy o to, że tak naprawdę nie sprząta. Yuyuko wyjawia, że osobiście usłyszała od yamy, że powinna uczyć Youmu o wiele więcej. Później przechodzą do nietypowej lekcji Yuyuko na temat przygotowywania herbaty i natury jej miecza. Następnie w pełni wyjaśnia kwestię dlaczego Youmu tnie duchy (zasadniczo wysyła je do nieba, niezależnie od tego, co zrobiły za życia), oraz że niezwykły wysiłek Yuyuko miał sprawić, by Youmu tego zaprzestała. Po wszystkim Youmu zdaje się być zadowolona z oglądania kwiatów.

Zakończenie Reisen

Reisen i Eirin rozmawiają na temat Bezimiennego Wzgórza, oraz mieszkającej tam lalki (Medicine). Później przechodzą do natury trucizny, użycia Suzuran jako lekarstwa, oraz tego, jak lalka może żyć. Gdy Reisen wspomina, że kwiaty mogą nie przetrwać zbyt długo, Eirin przygotowuje się do wyprawy i zmusza Reisen by przygotowała się jak najszybciej. Zostaje również zaznaczone, że Reisen jest zainteresowana Medicine ponieważ zastanawia się, czy taka lalka może mieć jakiś grzech na sumieniu.

Zakończenie Tewi

W Eientei Reisen opiekuje się wyglądającą na chorą Tewi, bredzącą coś na temat ostatnich fragmentów swojego scenariusza (o Bezimiennym Wzgórzu i yamie), a Eirin przynosi nieco proszku udon (specjalnie przygotowane placebo, ponieważ bezpośrednio odnosi się do efektu placebo) mówiąc, że Tewi tak naprawdę nie była otruta i cokolwiek jej dolega dotyczy raczej ducha. Zaczęły się zastanawiać co mogło tak wpłynąć na Tewi. Eirin podejrzewa, że Tewi próbowała kogoś oszukać, ale role się odwróciły. Zastanawia się również, czy proszek zadziałał. Pojawia się uwaga na temat różnic pomiędzy głupim oszustwem a sprytnym (w drugim przypadku cel nie gniewałby się, a byłby wdzięczny), oraz jakie problemy z zaufaniem wywołałoby głupie oszustwo. Kolejna informacja dotyczy tego, że oszustwo Tewi to było coś więcej niż kłamstwo usprawiedliwione okolicznościami, oraz że proszek zadziałał.

Zakończenie Cirno

Aya i Cirno rozmawiają nad brzegiem górskiego jeziora (ponieważ jest tam mniej duchów) o rzeczach takich, jak Ogromna Ropucha, jakie Cirno ma z nią doświadczenia, rozmyślaniach Cirno nad śmiercią, oraz zwyczajnych kwiatach lotosu kwitnących w jeziorze. Ai udaje się namówić Cirno na to, by cieszyła się dniem, gdy ta wyrusza w pogoni za pewnymi żabami, co bardzo rozbawiło Ayę (z powodu artykułu, który będzie mogła napisać).

Zakończenie Lyrici

Siostry rozmawiają na polu słoneczników na temat natury yamy (choć niezupełnie zdają sobie sprawę z jej pozycji), głównie o tym, że nie chciała nikogo skrzywdzić, oraz że okłamywanie jej mogłoby się źle skończyć. Później zaczynają swoje przedstawienie (oglądane przez Yuukę) używając piosenek na temat śmierci i odrodzenia. Później pojawia się informacja, że postanowiły by ich rolą było informowanie innych o duchach zawartych w przedmiotach (jak dusze znajdujące się obecnie w kwiatach), oraz że wyruszają w trasę koncertową.

Zakończenie Mystii

Mystia śpiewa w świątyni, a Reimu i Marisa dobrze się bawią przyjęciem z oglądaniem kwiatów. Przechodzą od rozmowy na temat wtargnięcia Mystii, przez to jakie przyjemne jest przyjęcie, aż do rozmowy o yakitori i innych jadalnych ptakach, przez co Mystia czuje się obrażona. Pojawia się informacja, że Mystia zdążyła już zapomnieć znaczenie kazania, które usłyszała, oraz że znów trafiła do świątyni (ona zapomniała o powodzie, a gracze go nie znają) śpiewając requiem i podkreśla, że robi to w określonym celu. Jest jednak tylko jedna piosenka.

Zakończenie Ai

Aya znajduje się w Muenzuce, rozmyślając nad tym czy powinna wszystko opisać, czy nie, ostatecznie rezygnując z tego ponieważ temat nie jest wystarczająco interesujący (ponieważ zgodnie z tekstem, opisuje interesujące, ale prawdziwe zdarzenia, co innych nie bawi, ponieważ niektóre artykuły nie są zbyt pochlebne). Komachi pojawia się i rozmawiają na temat postępów w badaniu incydentu, oraz kwestii zmierzenia przez kogoś szerokości rzeki Sanzu (prawdopodobnie nawiązanie do Ran Yakumo, która później staje się przedmiotem artykułu). Pojawia się informacja, że Aya wie o lenistwie Komachi, oraz że gdyby miał miejsce prawdziwy incydent, wcale by się nim nie przejęła. To sprawia, że zdaje sobie sprawę, że nawet jej artykuły wywołały kilka incydentów i zastanawia się jaki sens ma wydawanie gazety, choć po chwili dochodzi do wniosku, że to tak jak z wiatrem.

Zakończenie Medicine

Ogląda nadchodzące Eirin oraz Reisen i prowadzi z nimi przyjacielską rozmowę, oferując że podzieli się swoimi truciznami (mówi to również po to, by jej unikały), a Reisen ani odrobinę jej nie ufa (z powodu jej wejścia podczas scenariusza). Zostaje zaznaczone, że Medicine nie zrezygnowała ze swojego planu wyzwolenia lalek, a raczej stara się znaleźć sojuszników i próbuje powiadomić całe Gensokyo o tym, że istnieje takie miejsce. Później opowiada o tym, że próbuje poznać ból w sercach jej wrogów, oraz dowiedzieć się co ma zrobić by nie mogła zamknąć się w sobie.

Zakończenie Yuuki

Yuuka rozmawia w świątyni z Reimu, która oskarża ją o bycie sprawcą. Yuuka twierdzi, że intuicja zawodzi Reimu. Kontynuują rozmowę o incydencie, a Yuuka rzuca uwagę na temat jego prawdziwej natury, z którą Reimu się nie zgadza. Yuuka zauważa, że typowe zgadywanki Reimu mają swoje ograniczenia. Reimu ogłasza, że jutro planuje kontynuować dochodzenie, a Yuuka komentuje, że kwiaty w Muenzuce były bardzo ładne. Następnie pojawia się informacja o tym, że łatwo to przegapić, ale jedynymi kwiatami, które zdawały się kwitnąć normalnie są kwiaty bambusa (ponieważ kwitną raz na 60 lat), że reprezentują kraje pochodzenia duchów, oraz że są sygnałem dla tego nietypowego kwitnienia.

Zakończenie Komachi

Komachi mówi do przewożonego ducha o różnych rzeczach, jak wartość przedmiotów czy Świątyni Hakurei (niezbyt pochlebnie). Później przechodzi do tematu obrad w Higan, o tym jak surowa jest yama (wytykająca nawet bardzo drobne przewinienia, jak używanie środków owadobójczych) i jeśli przewinień jest zbyt wiele, trafia się do piekła. Komachi cieszy się, że jest tylko shinigami.

Zakończenie Eiki

Reimu i Marisa rozmawiają w świątyni na temat toczącego się incydentu, lata oraz wspomnień, gdy pojawia się Shiki i mówi na temat natury wspomnień, oraz „oczyszczaniu wspomnień” podczas cyklu sześćdziesięcioletniego. Rozmowa przechodzi na temat czasu życia, oraz czym się kierować podczas tych sześćdziesięciu lat. Na koniec pojawia się informacja, że takie zdarzenie jest w zasadzie skazane na to, że zostanie zapomniane, choć może być warte pamiętania. Kończy się tym, w jaki sposób radzić sobie z tym okresem.

Koniec fragmentu zawierającego spoilery.