Curiosities of Lotus Asia/Rozdział 15

Strony 98-106

<

Rozdział 14

Curiosities of Lotus Asia

Rozdział 16

>

森近霖之助は物につけられた〈名前〉を視ることができる。彼は、その一風変わった力のために道具屋(香霖堂)となったのか。 それとも物たちを愛するがために、それらの〈名前〉を視られるようになったのか。 そんな霖之助のところへ霊夢が奇妙な石を手にやってきた。 〈名前〉を視る能力すら及ばない不思議な石くれ、その正体とは――？ 絶好調の東方シリーズ連載、真夏の気怠い昼下がりを、香霖堂の饒舌と見立てが吹き抜けていく。		Rinnosuke Morichika potrafi widzieć <nazwy> przedmiotów. Może to z powodu tej właśnie mocy otworzył Kourindou, sklep z antykami. Czy może otworzył go, bo lubi te przedmioty tak bardzo, że nabrał zdolności zobaczenia ich nazw? To właśnie do niego przybyła Reimu, z przedziwnym kamieniem. Tajemniczy kamień, którego nazwy nie zdołała poznać nawet umiejętność Rinnosuke, jaka jest jego prawdziwa natura...? W tym rozdziale popularnej serii opowiadań Touhou, gadulstwo i oblicze Kourindou przewiewają przez leniwe popołudnie w samym środku lata.
名前の無い石		Bezimienny Kamień
元来この世のあらゆる物には名前は付いていない。この世は様々な物すべてが混ざった混沌の世界だった。だが、太古の神々がこの世の物一つ一つに名前を付けて回り、今の世の様に秩序の取れた世界が生まれた。物に名前が付くとそこに境界が生まれ初めて一つの物として認識される。謂(い)わばその命名の力は無から物体を生み出す創造の力であり、まさしく神の力に等しい。そして、その強い力故(ゆえ)、物は名前を付けられた事を覚えている。だから僕はその名前を視る事が出来るのである。		Na początku nic na tym świecie nie miało nazwy. W tym świecie wszystkie rzeczy zmieszane były ze sobą w chaosie. Jednakże bogowie tych antycznych czasów nadali każdemu przedmiotowi imię; tak powstał świat w porządku i ładzie, który widzimy dzisiaj. Nadając czemuś nazwę, tworzy się nowa granica, sprawiająca, iż można to rozpoznać jako jedną rzecz. Można powiedzieć, że moc nadawania imion i nazw to zdolność kreacji obiektu z nicości, siła tak podobna boskiej. Jest to moc tak silna, że przedmioty same pamiętają nadanie im imienia. To dlatego potrafię zobaczyć ich imiona, gdyż te istnieją w nich samych.
僕は窓を開け、店内に夏の風を取り入れていた。外は人が出歩くには厳しい夏の日差しだった。店内はそれ程でもないが、それなら少し風でも楽しもうと、僕は窓に風鈴を釣り下げた。		Zostawiłem okno otwarte, by wpuścić letni powiew i przewietrzyć sklep. Letnie światło słońca było tak jaskrawe, że aż zmieniało wyjście na zewnątrz w wymagające zadanie. W środku nie było już tak źle, a by uczynić powiew trochę przyjemniejszym, zawiesiłem przy oknie dzwonki wietrzne.
―――カランカラン		―Puk, puk.
「居るよな」		“Jesteś tu, nie?”
「居るけど……何か嬉しそうだね。魔理沙にしては珍しくもなく」		“Jestem, ale... Czemu twój głos brzmi tak radośnie? Choć nie jest to nic dziwnego, Marisa.”
「珍しいのか何なのか判らないぜ」と言いながら魔理沙は帽子を取り、売り物の壺の上に腰掛けた。冷やかしに来た割には随分(ずいぶん)暑そうだ。		“Czy to dziwne, czy nie, nie wiem.”, powiedziała, zdejmując kapelusz i siadając na pewnym garnku na sprzedaż. Nawet gdyby chciała być oziębła, jest na to zbyt gorąco.
外はすっかり夏である。大きなスカートとふわふわの服。大きな黒い帽子と魔理沙の重装備では、暑くないのかと心配だが大きな帽子は日光を避けられるので案外快適なのかも知れない。		Na zewnątrz panował prawdziwy gorąc lata. Ona zaś była w tej dużej spódnicy i sukience z falbanami. Martwiło mnie, czy nie było jej za ciepło w tym wielkim czarnym kapeluszu i ciężkim ubiorze. Duże rondo czapki powinno jednak blokować większość promieni słonecznych, więc może czuła się niespodziewanie komfortowo.
「あー暑すぎて頭が煮えるぜ。それでこんな物拾ったんだが、これって外の世界の石だろう？」		“Aach, tak gorąco, aż mózg mi się topi! A, i przyniosłam ci to. Może to jaki kamień z zewnętrznego świata, czy coś takiego?”
「あー？」		“Hmm?”
魔理沙が四角い小さな石を取り出した。驚くべき事に金属の足が何本も生えている不思議な石だ。		Marisa wyjęła mały, kwadratowy kamyk. Co dziwne, miał kilka metalowych, wyrastających z niego nóg, cóż za tajemniczy kamień.
「これは……確かに外の石だが」		“To... rzeczywiście kamień z zewnętrznego świata.”
「そうだろうそうだろう。こんな変な石が幻想郷にある訳無いもんな。それで、何か面白い物なのか？」魔理沙は嬉しそうだ。		“Tak, jak myślałam. Nie ma mowy, by taki cudaczny kamyczek pochodził tu, z Gensokyo. Więc, wiesz o nim coś ciekawego?” Marisa wyglądała na bardzo zadowoloną.
「これは半導体(はんどうたい)と言って、外の世界ではよく使われている人工の石だ。基本的には式神を扱う時に使う物だが……残念ながらこれ単体では何の役にも立たないよ」		“Zwie się to układem półprzewodnikowym. To kamień wytworzony ludzką ręką, często używany w zewnętrznym świecie. Prosto mówiąc, używają tego do kontroli nad shikigami... ale niestety, sam taki układ do niczego się nie przyda.”
「あーそうなのか？　何が足りないんだ？」		“Ooo, naprawdę? Czegoś mu brakuje?”
「そこまでは判らないが、これはもっと大きな道具のほんの一部でしかないよ。本来こういった石は幾(いく)つか組み合わせて使うんだ。そうすると式にありとあらゆる事を命令出来るらしい」		“Aż tyle nie wiem, oprócz tego, że jest małą częścią jakiegoś większego narzędzia. Takich płytek używa się, składając je razem z paroma innymi. Tak robiąc, możesz rzekomo dawać różne instrukcje i rozkazy dla shikigami.”
「そうか、これ一つだと足りないんだな。ま、取り敢えずお守りにでも使わせて貰(もら)うよ」そういうと魔理沙は半導体(はんどうたい)を帽子のリボンに付けた。		“Aha, więc jedna nie wystarczy, hm? Cóż, na razie dla mnie będzie to amulecik.” Tak mówiąc, Marisa przyczepiła czip do wstążki na swojej czapce.
魔理沙は自分が持ってきた石の正体が判り、満足した感じで本を読んでいた。半導体はちゃんと使う人が使えば、ありとあらゆる事が出来ると言われている。具体的な使い方は判らないが、それでもありとあらゆる事が出来るとのだからお守り程度には使えるのだろう。大きさ的にも親指大程度で邪魔にならないし丁度良いのかも知れない。		Poznawszy, czym był kamyczek, który przyniosła, Marisa wyglądała na usatysfakcjonowaną i teraz czytała książkę. Gdy używają ich ci, którzy wiedzą o nich, układy półprzewodnikowe uważane są za przedmioty czyniące niemal wszystko. Więc nawet jeśli ona nie zna konkretnego sposobu ich użycia, może przedmiot zdolny uczynić niemal wszystko pasuje także jako amulet. Mówiąc o wielkości, jest mniejszy niż kciuk i raczej nie przeszkadza, więc byłby nawet do tego idealny.
魔理沙にとって、名前が判るまではこの半導体もただの石である。ちょっとばかし黒くて足が生えているだけの石だ。名前が付いていなかった魔理沙の世界では物の区別をする事が出来ない。でも僕に名前を聞く事で、たちまち石は単独で動き出し、晴れてお守りになったのだ。		Dla Marisy, dopóki nie zna jego nazwy, układ półprzewodnikowy jest kolejnym, zwykłym kamykiem. Głupiutkim, malutkim, czarnym kamyczkiem z nóżkami. W świecie Marisy, przedmiot nie noszący nazwy jest nieodróznialny od niczego innego. Gdy jednak usłyszała jego nazwę z moich ust, ten kamyk nagle nabrał indywidualności i unikalności, widocznie stając się przywieszką.
しかし、別に僕が名前を付けた訳ではない。名前は既に付いていたのだ。僕と魔理沙の違いは、ただその名前が見えたか見えないかだけに過ぎない。道具になった気持ちで見つめ、道具が視てきた記憶を共有する。それが道具に対する愛であり、その愛さえあれば名前を知る事ぐらい朝飯前である。		Jednakże, nie wyssałem sobie tej nazwy z palca. Jego imię zostało mu już nadane.. Różnicą między mną, a Marisą jest proste bycie zdolnym zobaczyć to imię lub nie. Percepcja uczuć obiektu i percepcja jego pamięci i wspomnień to jedno i to samo. Jest to kwestia posiadania pewnej miłości do przedmiotów, a mając taką miłość, poznanie ich nazwy staje się trywialne.
―――カランカラッ		―Puk, puk.
「居るかしら？」		“Jesteś tu?”
「おう居るぜ」		“Tak, jestem tu.”
「あ、居た居た魔理沙、ってあんたじゃないわよ！　霖之助さんの方は居る？」		“Ach, jesteś Marisa... czekaj, nie o ciebie chodzi! Pytałam, czy Pan Rinnosuke tu jest.”
「ああ霊夢か、居るよ。今日は何の用かな？」		“A, Reimu? Jestem. Dziś w jakiej sprawie?”
「霖之助さんに見て貰いたい物があるの」と言いながら、霊夢は勝手に店の奥へ上がって行った。		“Chcę, byś na coś spojrzał.”, rzekła, wchodząc do sklepu, jakby miała go na własność.
「何だい？　お茶ならこっちに出してあるよ」		“Co jest? Jeśli chcesz herbaty, tu mam jej trochę.”
「ああそう。準備が良いじゃないの」戻ってくると手には煎餅(せんべい)を持っていた。ちゃっかりし過ぎだ。		“Och, doprawdy... Jesteś całkiem przygotowany.” Wróciła z sucharkiem ryżowym w dłoni. Była zbyt przebiegła.
「で、見て貰いたい物ってなんだ？」何故か僕の代わりに魔理沙が訊(き)いている。		“Ej, to co chciałaś nam pokazać?” Z pewnego powodu to Marisa zadała pytanie zamiast mnie.
「そうそう、この石を見て貰いたいんだけど……」		“Och, właśnie, właśnie... Chciałam, byś spojrzał na ten kamień.”
また石である。やはり霊夢も外の石か何かを持って来たのだろうか。別に石なんて大喜びで拾ってくる様な物ではないと思うが。石がそのまま道具になるなんて、漬け物石か火打ち石ぐらいな物だし。		Kolejny kamyk. Czyżby Reimu przyniosła go z zewnętrznego świata, czy co? Nie, żeby znalezienie kamienia byłoby powodem do radości... Jeśli chciałbyś z kamienia zrobić jakiś użytek, byłby jedynie przyciskiem do papieru albo krzemieniem.
「結構大きいな。でも普通の石じゃないのか？」と魔理沙。		“Całkiem spory. Ale czy to nie zwyczajny kamień?” powiedziała Marisa.
「よく見てよ！」		“Przypatrz się lepiej!”
「ちょっと見せてごらん。……ほう。これは」		“Daj mi go na chwilę. Och, to jest...”
手渡された石は、動物の背骨の一部分の様な形をしていた。つまりこれは石ではなく骨だ。それ自体は珍しい物ではないが、ただ、大きさが異常だった。背骨の一部だとすると手のひら程もあるのは、かなり大き過ぎる。		Kamień, który mi podała, miał kształt części kręgosłupa jakiegoś zwierzęcia. Nie był to więc kamień, lecz kość. Samo to w sobie nie było takie dziwne, lecz jej wielkość już była. Ta część kręgosłupa była tak duża jak ręka, prawie za duża.
「これって何かの骨でしょう？　所謂(いわゆる)化石よねぇ。霖之助さんなら何の化石か判ると思って来たの」		“To chyba jakaś kość, prawda? Zwą ją pewnie skamieliną? Przyszłam tu, gdyż myślałam, że wie pan jaka to skamielina, panie Rinnosuke.”
ふむ。この石は確かに『化石』に見える。		Hmmm. Ten kamień rzeczywiście wygląda jak “skamielina”.
「骨の化石か。もしこんな大きな骨の動物が居たら生きていたら相当でかいぜ？　きっと香霖堂よりもでかい。昔はそんな大きな動物も居たんだな。これは何て言う動物の骨なんだ？」		“Hm, skamieniała kość? Zwierzę na miarę takiej kości musiało być ogromniaste, nie? Ba, nawet większe od Kourindou. Dawien dawno temu były tu tak wielkie zwierzęta. Więc z jakiej bestii pochodzi ta kość?”
魔理沙も死んだ動物の骨の化石だと思っている様だが……本来化石という物が地面に理まっている筈は無い。化石というのは骨を掘り出した人が後日化石にした物だ。それに昔はこんな大きな動物が居たと言うなんて勘違いも甚だしい。僕は二人に、この骨が何の骨なのか、化石と呼ばれる骨には現代では考えられない程極端に大きい物が有るのは何故か、を教えてやらねばなるまい。		Rówież Marisa twierdzi, że to skamielina z martwego zwierzęcia... lecz uprzednio skamieliny nie były rzeczami zakopanymi w ziemi. Skamieliny to przedmioty tak nazwane przez tych, którzy je odkopali. Więc ogromnym błędem jest myśleć, że dawno istniały tu tak wielkie zwierzęta. Nie zdołam im wytłumaczyć pochodzenia tej kości bez nauczenia tej dwójki o tym, czemu skamieniałe szczątki wyglądają na kości zwierząt, których wielkość niemożliwie przekracza obecne normy.
「ああ霊夢、魔理沙。君達は大きな勘違いをしている様だね」		“Aach, Reimu, Marisa. Wygląda, że obie o wiele się mylicie.”
―――夏の日差しが強ければ強い程店の中は暗くなる。店には所狭(ところせま)しと品が置いてあるが風通しは悪くない。幻想郷は山であるため基本的に風は絶えず、夏の店の中は快適である。		―Jakkolwiek silne jest letnie słońce, środek sklepu pozostaje w ciemności. I choć sklep pełny jest towaru na sprzedaż, jego wentylacja nie jest zła. Gensokyo to górzysty region, dlatego w zasadzie wiatr nigdy tu nie ustaje. W ten sposób, nawet w lato, w sklepie jest przyjemnie.
夏の風が窓に釣り下げた風鈴を鳴らす。だが香霖堂の謎の商品がカタカタと風に揺れ、風鈴の音をかき消していた。こんなに商品を風に当てていたら、すぐに傷(いた)んでしまうだろうと思っていたが、どうせ大して売れないし新しい品もどんどんと入荷するので気にしていなかった。勿論、本当に貴重な品は全て別の所に保管してあるのだが。		Letni wiatr zadzwonił dzwonkami zawieszonymi na oknie, lecz także trząsł niektórymi przedziwnymi towarami w Kourindou, więc odgłos dzwonków wietrznych został zagłuszony. Myślałem raz, iż jeśli ten wiatr kontynuowałby swe wybryki, niektóre z przedmiotów mogłyby wkrótce zostać uszkodzone. Jednak skoro ciężko się sprzedawały, a świeży towar konsekwentnie tu przychodzi, zbytnio to mnie nie martwiło. Oczywiście, te o wiele bardziej wartościowe przedmioty bezpiecznie trzymam w innych miejscach.
「勘違いって何かしら？　誰がどう見てもこれは骨の様な気がするんだけど」		“Jaka znowu wielka pomyłka? Każdy, kto widzi coś takiego, od razu pomyślałby, że to kość.”
「ああ確かにこれは骨だよ。でもね、化石ではないんだ」		“A, w rzeczywistości to jest kość. Jednakże nie jest to skamielina.”
「どう見ても石になっている様な……」		“Ale jakkolwiek spojrzysz, zmieniła się w kamień...”
「化石というのは、『石となった骨の元の動物に名前を付けた石』の事なんだ。生きていた時の動物に名前が付いて初めて化石となるんだよ。それまでは名前が無いので石と区別が無いに等しい」		“Skamieliną jest ‘kamień z zachowanymi skamieniałymi szczątkami, nazwany od zwięrzęcia, od którego pochodzą’. Kamień staje się skamieliną tylko od wtedy, gdy znasz nazwę zwierzęcia. Do tego czasu jest bezimienny, i nie odróżnia go nic szczególnego od innych kamieni.”
「だったら、この石の元の動物の名前を霖之助さんに聞けば、これは化石になるんでしょう？」		“W takim razie, gdybym poprosiła cię o podanie nazwy tego zwierzęcia, wtedy stałby się on skamieliną?”
「確かにそう言う事になるが……実際にはそれも無理な話だ。この動物はまだ神々が名前を付ける以前の生き物だから、名前の無い動物なんだよ。こればっかりは僕の能力でも知ることの出来ない物なんだ」		“Tak by się stało, lecz... mówiąc prawdę, to niemożliwe. To zwierzę żyło przed czasem, gdy bogowie nadali wszystkiemu nazwę; to bezimienne zwierzę. To jest jedyny taki przedmiot, którego nie zidentyfikuje nawet moja umiejętność.”
「そう、じゃ、発見者である私が名前を付けて良いのね？」		“Okej, więc może, skoro to ja go odkryłam, mogę go nazwać, nie?”
名前を付ける力が神の力であるのと同時に、神々には元々名前は付いていなかった。建御雷命(タケミカヅチノミコト)や八幡(はちまん)様の様に、今現在馴染(なじ)みのある名前の付いている神は、その神の一側面を切り出した物に過ぎないのだ。建御雷は元々甕霊(ミカツチ)であり、名前の通りカメに宿る神だったのだ。それが名前を建御雷命に変えられた事で、呪術（＝甕）の神が剣（＝雷）の神になった。名前が付いた事でその神の性質が変化するのは、名前は神の一側面を切り出したものであるという証拠だ。元々の神はもっと姿形も曖昧(あいまい)で、名も無きものと区別も付かなかったと言う事である。		Jednocześnie, gdy moc nazywania jest mocą boską, sami bogowie z początku nie nosili swych imion. Tak jak u Takemikazuchi no Mikoto czy Hachimana, imiona bogów, które są nam dziś znane, reprezentują nic poza jednym aspektem tych bogów. Takemikazuchi no Mikoto uprzednio był zwany jako Mikatsuchi (Duch Glinianych Garnków), i tak jak wskazuje nazwa, był bogiem znajdującym się w słoju. Gdy jego imię zmieniło się na Takemikazuchi, przemienił się z boga czarów (na co wskazywał znak na ‘garnek’) w boga szermierki (na co wskazywał znak na ‘piorun’). Zmieniając jego imię, bóg zmienia swą naturę, co jest dowodem na to, że imię boga jest tylko jednym z jego aspektów. Na początku bogowie mieli o wiele bardziej nieokreślone kształty, więc byli bezimiennymi tworami i istotami, bez żadnych szczególnych, wzajemnych różnic.
逆に言えば、本来の姿のままの神は、名前を付ける以前の物にしか宿る事は無い。名前が付いている物に神が宿っても、その神の一側面のみを表す事になってしまうからである。		Z drugiej strony, bogowie, którzy nadal zachowują swą oryginalną formę mogą znajdować się jedynie w rzeczach istniejących przed erą, gdy wszystko zostało nazwane. Gdyby bóg zawarty został w czymś, co ma już nazwę, mógłby jedynie ukazywać tylko jeden aspekt tej nazwy, tego przedmiotu.
「君はこれを骨じゃなくて化石にしたいのかい？」		“Czy mówisz, że chcesz, by stało się to skamieliną, a nie kością?”
「そういう訳じゃないけど……名前が判らないと気持ち悪いじゃないの。それにこんなに大きな動物がどういう生き物だったのかも気になるし」		“Nie o to mi chodziło... widzisz, jak nie znam nazwy czegoś, daje mi to pewne złe przeczucie. A poza tym, jestem ciekawa, czym niby było to ogromne zwierzę. które posiadało tą kość.”
「この骨の持ち主が大きかったって？　それが一番の勘違いなんだ」		“A, mówisz, że posiadacz tej kości był wielki? To właśnie twa największa pomyłka.”
「だってぇ……」		“Alee...”
「こんな大きな骨を持った動物を想像してごらん。高さはこの店を遥(はる)かに超える、長さも神社の境内くらいあるだろう。そんな生き物が生きていける訳がないじゃないか。まず十分な食料を集めるのにどのくらいの量が必要か、それに体を支えるだけで精一杯で速く動く事も出来ないだろう。どうやって子供を守りながら大量の餌を集めるというのか？　動物にそんなに体を大きくする必要なんて、何一つ無いんだよ」		“Spróbuj wyobrazić sobie zwierzę tak wielkie, jak ta kość. Jego wysokość wykraczałaby daleko poza sklep, a jego długość byłaby tak wielka, jak tereny twojej świątyni. Niemożliwe, by zwierzę tak przeogromne mogło tu żyć. Po pierwsze, pomyśl, ile ile jedzenia musiałoby zdobyć; przecież nie poruszałoby swego ciała szybko. A w jaki sposób opiekowałoby się swoim potomstwem i dostarzczałoby mu pożywienie? Nigdy nie mogło istnieć tu zwierzę potrzebujące tak gigantycznego ciała!”
「え？でも、ここに骨があるじゃないの。それにこういう化石、というか化石みたいな物って余所(よそ)でも一杯見つかってるし……これとかあれって何なの？」		“Hę? Ale przecież to kość, nieprawda?. Do tego tam gdzie znalazłam tą skamielinę - czy też kamienie wyglądające na skamieliny - tam było ich pełno... Czym więc niby są tamte kamienie i ten?”
珍しく魔理沙は興味無さそうに本を読んでいる。そんな大昔の動物の話などどうでも良いのだろう。だが、これは大昔の動物の話ではないのだ。現在進行形の話である。		Co dziwne, Marisa nie była zainteresowana sprawą i czytała książkę. Być może nie obchodzą jej pradawne zwierzęta, czy inne takie rzeczy. Natomiast nasza rozmowa nie jest o pradawnych zwierzętach. To rozmowa o progresywnie rozwijającym się temacie.
「この骨の持ち主は元々普通の大きさだった。今僕たちが知っている大きさの骨だったんだ。その動物が死んだ後、肉は土に還(かえ)り、残された骨は次第に大きく成り続けた。その証拠に、こういった大型の化石が発見され、騒がれ始めたのはつい最近の話だ。その昔はもう少し小さくて、発見されても騒ぎにはならなかったんだよ」		“Uprzednio, zwierzę, do którego należała ta kość, było normalych rozmiarów. Zaś sama kość była takiej samej wielkości, jak te, które znamy. Jednak po tym, jak zwierzę obumarło, a jego ciało powróciło do ziemi, kości nadal rosły. Dowodem na to jest, że tylko przed chwilą te ogromne skamieniałości zostały odkryte i wszyscy teraz zawracają tym głowę. Chwilę wcześniej te kości były nadal za małe, by ktokolwiek mógł je znaleźć czy robić z tego raban.”
「死んだ後に骨が勝手に大きくなるって言うの？　そんな事有る訳が無いじゃないの」		“Mówisz, że po śmierci tego zwierzęcia, kość sama z siebie rosła? Zbyt niemożliwe, by tak się stało...”
「勿論、普通はそんな事は起こらない。では何故(なぜ)この骨は大きくなったのか……そう、その理由はこれが化石じゃなかったから。この動物は、まだ名前が付けられるより前の動物だからなんだ」		“Oczywiście, 'normalnie' nic takiego by się nie zdarzyło. Czemu jednak ta kość urosłaby do takich rozmiarów? Ach, no przecież. Powodem tego jest to, że to nie jest faktycznie skamieniałość. Dlatego, że to kość zwierzęcia z czasów przed nazwaniem wszystkiego.
僕はお茶を手に取った。既にお茶はぬるくなっていたが勿論わざとである。暑い夏に平気な顔で熱いお茶を飲むのは霊夢くらいだ。		Wziąłem w me ręce swój kubek herbaty. Ta już zdążyła wystygnąć, lecz, oczywiście, celowo na to pozwoliłem. Jedynie osoby takie jak Reimu mogą pić wrzącą herbatę w lato, nie robiąc przy tym przeróżnych grymasów.
「名前が無い事で、この動物は認識レベルでは他の物と区別が付かず、世界と同化していた。石とも骨とも土とも動物とも言えず、ただそこに在っただけなんだ。それは神の本来の姿に近く、それ故神はこういった名も無い物にしか宿らない。そして神の宿った骨は、遥(はる)か未来に肉を得て地上に君臨する為に、自らを成長させているんだ」		“Brak imienia oznaczałby, że tego zwierzęcia nie wyróżniano od innych; po prostu zjednoczył się ze światem. Nie nazwałbyś go kamieniem, kością, gruntem, czy zwierzęciem; jedynie był. Był czymś bliskim oryginalnej formy boga. Stąd też był jedyną rzeczą, w której mógł osiąść bóg. W taki sposób, aby w dalekiej przyszłości nabrać kształtu i korpusu, by rządzić nad całą powierzchnią, te przechowujące boga kości rosną na miarę tego, co w nich zawarte.”
「ちょっとちょっと待ってよ。話が飛躍し過ぎてよく判らないわ」		“Cz- czekaj, czekaj, czekaj no chwilę! Za szybko gawędzisz, nadążyć nie mogę.”
「そう？　簡単な話だよ。霊夢の持っている骨は何らかの神の化身になろうとしている者の一部なんだ」		“Doprawdy? Przecież to proste. Posiadana przez ciebie kość jest częścią istoty, która stanie się inkarnacją boga.”
「そうなのかなぁ」		“Jakoś w to wątpię...”
「大きくなり続けるのもその証拠の一つ。でも、もっと確かな証拠が有る。それは、僕の能力で視ても名前が判らない、というか名前が無いという事だ」		“Jednym dowodem jest to, że nadal rośnie. Jest jednak bardziej niezbity dowód; fakt, że nawet używając swej mocy nie zobaczę jej nazwy. Znaczy to więc to, że jej nie posiada.”
「そう……そこまでは私では判断付かないけどね。それで、この骨は何の神の化身になろうって言うのかしら？」		“Wiesz... Aż do takich wniosków bym nie doszła. A więc, jakim niby bogiem stanie się ta kość?”
「そんなのすぐに想像出来るじゃないか。その大きさの背骨を持つ神の化身。幻想郷でもたまに見かける神だけど……霊夢には何だか判るよね？」		“Nie umiesz już od razu sobie tego wyobrazić? Boska inkarnacja z tak wielkim kręgosłupem. Rzadko zobaczysz coś takiego w Gensokyo... ale jestem pewien, że wiesz, Reimu.”
「あー、なるほどね。そういう事……判ったわ」		“Aaa, już rozumiem. A więc to to... Teraz pojmuję.”
日も沈み始め、空はほんのりと赤く染まっていた。すっかり昼間の暑さは引き、風鈴の音だけが昼間の暑さを思い出させようとしていた。二人とも満足した様子で帰って行った。		Słońce chyliło się ku zachodowi; niebo nabrało już czerwieni.Popoołudniowy gorąc już ustąpił, a jedynym jego wspomnieniem pozostał odgłos dzwonków na wietrze. Dwójka dziewczyn zaś powróciła do swych domów, wyglądając na zaspokojoną.
流石に僕でも、神々が名前を付ける時代以前の物の名前を視る事は出来ない。だが人間はその時代の骨を見つけ、勝手に名前を付けてしまう。その時点で名も無い神の一部からただの石へと固定させてしまう。それが化石と呼ばれる物だ。		Co oczywiste, nawet ja nie jestem w stanie zobaczyć nazw rzeczy pochodzących z czasów przed erą nazywania przez bogów. gdy jednak ludzie znajdują kość z tamych czasów, zwykle nadają jej imię takie, jakie chcą. A gdy tak robią, bezimienna część boga urzeczywistnia się jako kolejny, zwykły kamień. To zwie się skamieniałością.
化石と化した神の一部は、その時点で成長を止めもう大きくならなくなる。その中途半端に巨大化した骨を見て「昔はこんなに大きな動物が居たんだよ」等と言う人間は、想像力が足りな過ぎて少し哀れでもある。		Gdy odłamek boga staje się skamieniałością, przestaje wtedy rosnąć. Zaś gdy człowiek widzi tę kość, na wpół ustałą w swej gigantycznej transformacji, i rzecze: "Dawniej, istniały zwierzęta tak wielkie", żałosnym jest widzieć takie wielkie braki w ich wyobraźni.
―――カランカラッ		―Puk, puk.
「あ、もう一つ聞き忘れた事が有ったわ」		“A, zapomiałam zapytać o jeszcze jedną rzecz.”
風鈴を仕舞(しま)い窓を閉めていると、また霊夢が戻って来た。		Wróciła Reimu, gdy zdejmowałem dzwonki wietrzne i zamykałem okno.
「何だい？　また骨の話かい？」		“O co chodzi? Coś znowu o tej kości?”
「霖之助さんの話で、この骨が『龍(りゅう)の一部』で有る事は判ったわ。でも、この骨が落ちていた場所に古い貝の化石も見つかったのよ。これって海の生き物よね？　これは何故なのか判るかしら？　もしかして、幻想郷も昔海の中だったのかしら。こんな山奥なのに……」		“Z twych słów zrozumiałam, że kość ta to ‘część smoka’. Ale, w miejscu gdzie ją znalazłam, widziałam również wiele starych skamielin małży i mięczaków. A to przecież morskie stworzenia, nie? Czy wie pan, dlaczego tam się pojawiły? Czyżby Gensokyo dawniej znajdowało się pod wodą? Nawet, gdy jest tak górzystym rejonem...”
想像力に乏(とぼ)し過ぎる人間は、端(はた)からは哀れに見えるものだ。『海の生き物が地中に埋まっていたから、ここは昔は海だった』と思うなんて哀れ過ぎる。		Ludzie z tak nikłą wyobraźnią postrzegani są z żałością przez innych. Myśleć, że “Skoro w gruncie pogrzebane są stworzenia morskie, miejsce to uprzednio znajdowało się pod wodą.”, jest po prostu zbyt żałosne.
「そうか、龍の骨と一緒に海の貝も理まっていたか……。それでどうして幻想郷が昔海の中だったなんて思うんだい？」		“Doprawdy? Więc razem ze smoczą kością były pogrzebane również i muszle... A czemu sprawia to, że myślisz, iż dawiej Gensokyo znajdowało się pod wodą?”
「え？　だって、そういうもんじゃないの？　海だった場所が陸地になれば、貝だって取り残されるし」		“Co? Przecie, czy to nie prawda? Jeśli miejsce, gdzie był ocean, stanie się suchym lądem, muszle i małże pozostaną na powierzchni.”
「そういうもんじゃないさ。徐々に陸になったとすれば海の生き物は全て海に逃げる。反対に一瞬で陸になる程の異変が起これば、貝なんて原形を留めていないだろう。どっちにしたって、石になるまでじっとしているなんて事あり得ないだろう？」		“W żadnym razie. Jeśli morze powolnie stanie się lądem, wszystkie morskie stworzenia uciekłyby na głębsze wody. Z drugiej strony, jeśli zdarzył się na tyle poważny incydent, który zmienił morze w ląd w mgnieniu oka, skorupy najpewniej nie zostałyby w swoim oryginalnym kształcie. Tak czy siak, niemożliwe, by zgromadziły się w jedno miejsce i tam skamieniały.”
「そうだけど……じゃあこの貝は何なのよ」		“Racja, ale... To czym niby są te muszle, hm?”
「龍にとってはね、自分の生まれる場所が海である必要があるんだよ。骨の場所が海でないと復活が出来ないんだ。この貝はその見立て」		“Smoki, widzisz, muszą narodzić się w morzu. Aby się odrodziły, miejsce, gdzie leżą ich kości, musi być jak morze. Dlatego też leżą tam morskie muszle, by otrzymać taki image.”
「そんな話聞いた事無いわ？　龍が海でないと復活が出来ないなんて」		“Nigdy nie słyszałam, by smoki nie mogły odrodzić się poza morzem.”
神の話は、僕より巫女である霊夢の方が詳しくあってほしいと思ったが、霊夢はまだ子供だ。ここは僕がもっと教えてやる必要がある。		Naprawdę liczyłem, że Reimu, będąc świątynną kapłanką, posiadałaby więcej wiedzy o bogach ode mnie. Aczkolwiek, jest ona tylko dzieckiem, więc chyba powinienem nauczyć ją czegoś więcej.
「龍は、海の中で復活し雷雨の中、空へ昇り、そして天を翔(かけ)る。その証拠に、海も雨も天も全て龍が名前を付けた物である事が挙げられる」		“Smoki odradzają się w sztormach na morzu, wzbijają się w niebo i unoszą się w niebiosach. Dowodem na to jest to, że i morze, i deszcz, i niebo zostały nazwane przez smoki.”
「詳しいのね。本当かどうか判らないけど」		“Wiesz całkiem sporo. Choć nie jestem pewna, czy to wszystko prawda.”
「その理由は、海、雨、天は全て同じ言葉で、三つとも『あま』と読む事からも判る。海人は単体でも『あま』と読むが、正確には『あまびと』だ。雨傘(あまがさ)、天の河(あまのがわ)などは普通に使う言葉だ。龍は雷雨を呼びながら天を飛び、竜宮が海の中に在るように水と深い繋がりが有る事は霊夢でも判るだろう？」		“Powodem tego jest fakt, że w gruncie rzeczy morze, deszcz i niebo to to samo słowo. Gdyż znaki tych trzech rzeczy czyta się jako ‘ama’. Słowo 'rybacy' też często czyta się ‘ama’, co dowodzi, że dokładnie znaczy amabito, ‘ludzie morza’. Parasol deszczowy czyta się jako ‘amagasa’, zaś Rzekę Nieba (Drogę Mleczną) jako ‘ama no gawa’. Smoki wzniecają burze z piorunami lecąc poprzez niebiosa, a do tego mówi się, że Smoczy Pałac znajduje się pośrodku mórz. Widzisz więc, że mają one głęboki związek z wodą, czyż nie, Reimu?”
霊夢は少し疑っている様子だったが、僕は霊夢の想像力をもっと豊かにする為にそのまま続けた。		Widziałem, że Reimu nadal trochę mi nie dowierzała. Chciałem jednak trochę usprawnić jej siłę wyobraźni, więc kontynuowałem.
「もう一つ、龍が三つの『あま』を駆け抜ける証拠として挙げられるのが、天に掛かる『虹』だ。あの虹が雷雨の後に現れるのは、龍が現れたという痕跡なんだ」		“Jeszcze jedną rzeczą, jako dowód, że smoki łączą te trzy ‘ama’, to istnienie tęcz, przecinających niebo. Pojawiają się one po burzy, gdyż są one pozostałością pojawienia się smoka.”
「あー、なるほど。それは何となく判ったわ。」		“Aaa, teraz pojmuję. Chyba rozumiem, o co ci chodzi.”
「そう、龍が生まれるには三つの『あま』が必要となる。雨と天は在るが、幻想郷には海が無いんだ。だから龍は幻の海を創ろうとした。その幻の海の見立てが、一緒に眠っていた貝の石なんだ」		“Tak - by smok narodził się, te trzy ‘ama’ muszą być obecne. Deszcz i niebo już tu są, lecz Gensokyo nie ma morza. Dlatego też smok ten postanowił stworzyć iluzoryczne morze. Obliczem tego iluzorycznego morza są więc kamienie wyglądające jak muszle, leżące uśpione przy nim.”
霊夢は得心がいった様子で、暗くなる前に神社に帰って行った。		Reimu, wyglądając już na przekonaną, powróciła do świątyni tuż przed zapadnięciem zmroku.
今日、僕が霊夢と魔理沙に教えた龍の石の話は、何も僕の創作ではない。これは僕しか知らない事だが、実は化石と呼ばれる石は外の世界でも竜と呼ばれているのだ。恐竜、翼竜、海竜、様々な呼ばれ方をしている。今の様な話は幻想郷の外では常識なのだと思う。		Z tego, co dzisiaj powiedziałem Reimu i Marisie o smoczym kamieniu, nie wyssałem z palca ani jednego słowa. Wiem o tym jedynie ja, lecz prawdą jest to, że skamieliny zwane są również “smokami” w świecie zewnętrznym. Przerażający Smok, Skrzydlaty Smok, Morski Smok... wiele mają dla nich nazw. Uważam, że spoza Gensokyo, to, o czym wiem, jest uważane za wiedzę powszechną.
ところが、幻想郷では竜（＝動物）は龍（＝神）へと変化し、化石ではなく生きた骨となっている。何故その様な事が起こるのかと言うと、それは幻想郷では元の動物に名前を付けていないからだ。名前を付けない事で、骨は化石になる事を拒(こば)み成長を続けるのだ。		Przy okazji, w Gensokyo, gdy smok jako bestia zmieni się w smocze bóstwo, jego kości nie są skamielinami, lecz są żywymi kośćmi. Powodem, dlaczego tak się dzieje, jest to, że starożytne bestie w Gensokyo nie zostały nazwane. To, że nie zostały nazwane, znaczy, iż ich kości odmawiają skamienienia i rosną dalej.
僕は、名前の無い時代の物には名前を付ける事はしない。自分の能力で名前が視えない物に関しては、深く記憶を探らない。それは神の力を無断で借りる行為であり、己の驕(おご)りでしかないと考えている。		Ja zaś nie mogę dać nazwy czemuś, co pochodzi sprzed czasów, gdy każda rzecz dostała swą nazwę. Jeśli chodzi o przedmioty, których nazw nie zobaczy nawet moja umiejętność, nie zagłębiam się mocno w pamięć o nich. Byłoby to tym samym, co pozyskanie boskiej mocy bez ich pozwolenia, zaś to byłoby dla mnie niczym poza wyniosłością.

Przypisy

^chłód 冷やかし (oziębłość, kpina) oznacza też 'przeglądanie sklepu, nic nie kupując', 'patrzenie jedynie na ceny'. Może to również być 'opanowanie', 'z chłodną głową', choć bardziej chodziło tu o niedostępność Marisy.

^dragon Wang Yirong (tradycyjny chiński:王懿榮, pinyin: Wáng Yìróng), chiński archeolog późnej Dynastii Qing, odkrył prototyp kanji, używany w starożytnych Chinach, Napisy na kościach wróżebnych (甲骨文); znalazł on symbole wytłoczone w pewnym typie lekarstwa, przyjętym w tradycyjnej medycynie chińskiej, "smoczej kości" (竜骨). Był to przedmiot szerokiego handlu w Chinach, ale w rzeczywistości były to skamieniałości bestii czy żółwie skorupy.

Tłumaczenie oryginalne użytkownika Luc537, na podstawie przekładu angielskiego.

<

Rozdział 14

Curiosities of Lotus Asia

Rozdział 16

>